کمپانی چری  یه چند سالی هستش که طرح های کانسپت متنوعی رو معرفی می کنه. تیگو7 به عنوان یکی از اصولی ترین طراحی های این شرکت به حساب میاد. چونکه این خودرو کراس اوور بر اساس طرحی کانسپت به بازار اومده که سال های گذشته به عنوان قوی ترین طرح مفهومی صنعت خودرو جهان معرفی شده . وقتی به تیگو7 نگاه می کنی، امروز لحظه ای هستش که کمپانی چری چین به اصول طراحی دست پیدا کرده و می تونه خط طراحی ثابتی در محصولات خود داشته باشد.

درباره ی بررسی کراس‌اوور کاملاً جدید چانگان UNI-T بیشتر بخوانید.

صبح شنبه قرعه ما این بود که سفر خود را با تیگو7 آبی رنگ آغاز کنیم. در این سفر سه دستگاه تیگو7 و یک دستگاه هیوندای توسان TL تک دیفرانسیل و کیا اسپرتیج 2015 همراهمان بود. شاید برایتان جای سوال دارد که چرا تیگو7ها با پلاک گذر موقت در تست حاضر شده اند و پلاک آزمایش فنی ندارند؟ اگر در سال 96 به خودروهای جدید بازار دقت کنید، نسخه های اولیه آن ها دیگر با پلاک گذر موقت تست می شوند و این به آن خاطر است که دیگر پلیس راهور، پلاک گذر موقت را جایگزین پلاک آزمایش فنی کرده است.
در همان اول سفر برایمان جالب بود که تیگو7 به رینگ 19 اینچی مجهز بود. وقتی در صندوق خودرو را بالا زدیم تا وسایلمان را داخل آن بچینیم، با فضای مناسب صندوق مواجه شدیم. به شکلی که وسایل کار و سفر چهار نفر به شکل کامل داخل صندوق بود و حداقل یک سوم صندوق همچنان خالی بود. وقتی حرکت خود را آغاز کردیم، فهمیدیم که این خودرو چری بسیار قوی تر از سایر محصولات این برند چینی است. با اینکه 147 اسب بخار عدد عجیبی نبود، ولی گیربکس اتوماتیک دو کلاچه خود خوب کار می کرد و به راحتی می توانست در کسری از ثانیه اکثر قدرت را به چرخ های جلو برساند. با توجه به اینکه تیگو7 با پیشرانه توربویی به بازار عرضه می شود که قدرت آن در دورهای پایین هم در اختیار راننده است، لذا می توان توقع شتاب و لذت رانندگی مناسبی را از آن داشت. در مسیر و رفت و برگشت، حدود 6 ساعتی را در شرایط مختلف شهری رانندگی کردیم. در ترافیک های سنگین تهران مصرف سوخت خودرو به حداکثر 11.3 لیتر به ازای هر 100 کیلومتر می رسید و در رانندگی عادی شهری این عدد به 8.9 لیتر می رسید. سواری به نسبت نرم و صدای کم موتور در کابین از ویژگی های مناسب این خودرو به حساب می آید. همچنین فضای سر و پا کابین برای سرنشینان مناسب و خوب طراحی شده است.

بعد از رانندگی در شهر با تیگو7 پا به جاده هراز گذاشتیم. مسیری پر پیچ و خم که می خواستیم خودرو را با دور بالا برانیم. در این جاده سعی کردیم که با کولر روشن رانندگی کنیم تا در صورت احساس ضعف در سامانه ترمز خودرو، متوجه آن شویم. ولی خوشبختانه تیگو7 با این مسئله رو به رو نمی شد. زیرا سیستم تهویه این خودرو در زمان های اضطراری فعالیت خود را کم می کرد تا خطر ایمنی مسافران را تهدید نکند. به لطف سیستم تعلیق خوب هندلیگ این کراس اوور جدید چری هم در جاده های پر پیچ و خم هزار مناسب بود. در برخی پیچ های قبل امامزاده هاشم هم که با سرعت به نسبت بالا رانندگی می کردیم، سیستم کنترل پایداری خودرو وارد عمل می شد و به سبک مناسبی خودرو را در مسیر هدایت می کرد. در جاده های کوهستانی مسیر، گاهی مصرف سوخت به 13 لیتر به ازای هر 100 کیلومتر هم می رسید. ولی با توجه به اینکه هر بالا رفتن از مسیر کوهستانی پایین آمدنی هم دارد، در مجموع رانندگی با تیگو7 در جاده ی هراز به عدد 9.2 لیتر به ازای هر 100 کیلومتر با کولر روشن رسیدیم.

در بخش های به نسبت زیاد مسیر، با تیگو7 در جاده های اتوبانی و کفی رانندگی کردیم. وقتی خودرو را بر روی سرعت 110 تا 120 کیلومتر کروز می کردیم و مدتی با آن رانندگی را ادامه می دادیم، به مصرف سوخت کمتر از 8.5 لیتر به ازای هر 100 کیلومتر می رسیدیم. این در حالی بود که وقتی کروزکنترل را بر روی سرعت 100 کیلومتر فعال می کردیم، مصرف سوخت خودرو افت شدیدی داشت و به 7.8 لیتر هم می رسید. سواری نرم و بی سر و صدا هم از ویژگی های تیگو7 در جاده های کفی بود. نکته جالب این است که باور این مسئله برای تیم فنی سخت بود. چون کیفیت سواری تیگو7 در بسیاری از مواقع با خودروهای هم رده قیمتی خود که اصالتی غیر چینی داشتند برابر بود. وقتی در قسمت هایی از مسیر و جاده تست هماهنگ شده در شمال کشور تخت گاز با این خودرو رانندگی می کردیم، رسیدن به سرعت 180 کیلومتر بر ساعت با تیگو7 سخت نبود. جالب است بدانید که تا سرعت 160 کیلومتر بر ساعت صدای باد از بیرون به داخل کابین نفوذ نمی کرد.
از ویژگی های تیگو7 در سفر، وجود دریچه تهویه قابل تنظیم برای سرنشینان عقب بود که آسایش خوبی را برای آن ها فراهم می کرد.